مطالعه سینتیکی و تعادلی جذب سزیم از محلول های آبی با استفاده از جلبک سارگاسوم اصلاح شده با نیکل هگزاسیانوفرات

سزیم یکی از عناصر رادیواکتیو موجود در پساب های صنعتی است که به علت داشتن خاصیت پرتوزایی و نیمه عمر طولانی از تهدید کننده های عمده زیست محیطی محسوب می شود. برای حذف سزیم، استفاده از جاذب های بیولوژیکی، مورد توجه می‌باشد. هدف از تحقیق حاضر ارزیابی توان و ظرفیت جلبک قهوه ای سارگاسوم در جذب بیولوژیکی سزیم و تاثیر پارامترهای مختلف در مقدار جذب آن می باشد. برای اصلاح جلبک سارگاسوم، به منظور بالا بردن قدرت جذب فلز، به ترتیب از محلول های نیکل کلرید و پتاسیم هگزاسیانوفرات استفاده شد. در پژوهش انجام شده، زمان تعادل جذب فلز 180 دقیقه بود و آزمایش ها در دمای 25 درجه ی سانتی گراد انجام شده است. برای مطالعه تاثیرات سینتیکی مقدار 2/0 گرم از جلبک اصلاح شده به مدت 300 دقیقه در حضور محلول سزیم با غلظت 50 میلی‌گرم بر لیتر در دمای 25 درجه، و برای بررسی شرایط تعادلی محلول های سزیم با غلظت های 50، 10،20، 5 و1 میلی‌گرم بر لیتر با مقدار 2/0 گرم از جلبک و در 7=pHبا زمان اختلاط 150 دور بر دقیقه و دمای 25 درجه سلسیوس به مدت 180 دقیقه در معرض تماس واقع شد و نمونه های حاصل توسط دستگاه جذب اتمی اسپکتروفتومتری مورد آنالیز قرار گرفت. بیشترین میزان جذب در pH خنثی مشاهده گردید.  داده های به دست آمده با ایزوترم های مختلفی از جمله لانگمویر، فرندلیچ، تمکین و دوبینین رادوشکویچ مطابقت داده شد. بیشترین میزان جذب سزیم از محلول برطبق مدل لانگمویر 77/59 میلی‌گرم بر گرم بدست آمد. همچنین داده های سینتیکی با ضریب  R2برابر با 99/. از مدل شبه مرتبه دوم پیروی نمود.